کوراوغلو

از دیرباز انسانها و ملتهای گوناگون در مواجهه با پدیده های تازه و قابل مشاهده تا حد توان و

بضاعت بر آنها نامی نهاده اند . ترکان نیز از این قاعده مستثنا نیستند . 

در این بحث به نام ترکی سیارات منظومه شمسی خواهیم پرداخت :

دیوان لغات ترک فرهنگنامه‌ای به زبان عربی توسط محمود کاشغری در قرن ۱۱ میلادی نوشته شده است. این کتاب در اصل برای یاد دادن ترکی به اعراب نوشته شده اما همچنین به تاریخ، فولکلور، میتولوژی، جغرافیا، مردم‌شناسی و ادبیات اقوام ترک پیش و پس از اسلام، قواعد دستوری زبان‌های ترکی و گویش‌شناسی آن‌ها می‌پردازد. این فرهنگنامه در هشت کتاب و هر کتاب در دو بخش و هر بخش بر اساس هنجارهای صرف زبان عربی سامان یافته و حاوی ۷۵۰۰ تکواژ، ۲۹۰ گفتار و ۲۲۰ شعر است

کاشغری در این کتاب مجموعه‌ای ار واژگان ترکی اقوام ترکمن، اوغوز، چگل، یغما، قرقیز، ازبک و اویغور تهیه کرده است که براساس قواعد صرف زبان عربی نوشته شده است. وی در این کتاب برای شرح کلمات از گفتاوردها و شعرهای حماسی فولکلور اقوام ترک و مثال‌هایی از زندگی مردم بهره برده است

                                           بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

یکی از مطالبی که ذهن مرا به خود مشغول کرده بود ، این بود که :

در ترکی  سوْن  | son به معنای پایان ، انتها و فرجام است ، پس چرا پدرانمان به فردی که از نعمت فرزند محروم و

باصطلاح اجاق کور و نازا است سونسوز sonsuz می گویند ؟

آیا دچار اشتباه گشته و به غلط بر زنگی نام کافور نهاده اند ؟

با مراجعه به میراث پر برکت برترین تورکولوق تاریخ ، محمود کاشغری ، در یافتم که ایشان برای کلمه son چهار

معنا  ذکر نموده است که با توجه به آنها به جواب سوالمان می رسیم  :